Η ειρηνευτική διαδικασία Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν έδειξε θετική εξέλιξη τον Δεκέμβριο, όταν οι δύο χώρες είχαν απευθείας συνομιλίες. Ωστόσο, αυτό φαίνεται να αφορά εξωτερικούς παράγοντες, οι οποίοι βλέπουν την περιοχή του Νοτίου Καυκάσου ως προέκταση του πολιτικού αγώνα μεταξύ της υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Δύσης και της Ρωσίας στην Ουκρανία. Στις 7 Δεκεμβρίου 2023, η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν εξέδωσαν για πρώτη φορά μια απροσδόκητη κοινή δήλωση, χωρίς τη συμμετοχή τρίτου μέρους, στην οποία και τα δύο έθνη επιβεβαίωσαν τις προθέσεις τους να εξομαλυνθούν οι σχέσεις και να καταλήξουν σε μια συνθήκη ειρήνης με βάση τις αρχές της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχία. Επίσης, για πρώτη φορά, η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν συμφώνησαν ως μέρος της κοινής δήλωσης να αλληλοϋποστηρίζονται σε διεθνές επίπεδο. Ως αποτέλεσμα, η Αρμενία υποστήριξε την πρωτοβουλία του Αζερμπαϊτζάν να φιλοξενήσει την 29η Σύνοδο του ΟΗΕ της Διάσκεψης των Μερών (COP29) σε αντάλλαγμα για την υποστήριξη του Αζερμπαϊτζάν για την υποψηφιότητα της Αρμενίας για ένταξη στο Γραφείο COP της Ομάδας Ανατολικής Ευρώπης. Αυτή η ιστορική κοινή δήλωση κατέστη δυνατή λόγω της άμεσης εμπλοκής των μερών σε διαπραγματεύσεις χωρίς καμία ανάμειξη τρίτων.
Οι θετικές εξελίξεις ξεκίνησαν με την πέμπτη συνεδρίαση των κρατικών επιτροπών για την οριοθέτηση των κρατικών συνόρων μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν που πραγματοποιήθηκε στα κοινά σύνορα. Ως μέρος της διαδικασίας, τόσο η Αρμενία όσο και το Αζερμπαϊτζάν ενέκριναν τους κανονισμούς της επιτροπής για την οριοθέτηση των συνόρων τον Δεκέμβριο.
Αξίζει να τονιστεί ότι όλες αυτές οι θετικές εξελίξεις στην ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν επιτεύχθηκαν μέσω απευθείας συνομιλιών, κάτι που το Αζερμπαϊτζάν υποστήριζε εδώ και καιρό. Το Αζερμπαϊτζάν πρότεινε στην Αρμενία τη διεξαγωγή άμεσων διμερών συνομιλιών και διαπραγματεύσεων σε περιφερειακό σχήμα με τη συμμετοχή της Γεωργίας. Η ιδέα πίσω από τις προτάσεις του Αζερμπαϊτζάν είναι να παραμεριστεί και να ελαχιστοποιηθεί η ανατρεπτική ανάμειξη τρίτων που προσπαθούν να διευκολύνουν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα παίρνοντας όμηρο την ειρηνευτική διαδικασία και θεωρώντας την ως επέκταση του γεωπολιτικού ανταγωνισμού στην Ουκρανία. Αυτό συνέβη με τη συμμετοχή της Ρωσίας, της Γαλλίας/ΕΕ και των ΗΠΑ ως «μεσάζοντες».
Μετα-αποικιακή στάση: ο ρόλος της Γαλλίας στη διατήρηση της κατοχικής πολιτικής της Αρμενίας
Η πολιτική της Γαλλίας να υποστηρίζει την Αρμενία και τους επιθετικούς εθνικιστικούς κύκλους της έχει οδηγήσει σε ακραίες, απρόσκοπτες ενέργειες που έρχονται σε αντίθεση με τις αρχές του ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο. Ένα παράδειγμα είναι το πρόσφατο ψήφισμα που εγκρίθηκε στις 17 Ιανουαρίου από τη Γερουσία της Γαλλίας, το οποίο ζητά κυρώσεις κατά του Αζερμπαϊτζάν για τα μέτρα που ελήφθησαν για την αποκατάσταση της κυριαρχίας του Αζερμπαϊτζάν στο Καραμπάχ. Η ειρωνεία του ψηφίσματος είναι ότι ενώ επιβεβαιώνει το δικαίωμα της Αρμενίας να υπερασπίζεται την «εδαφική της ακεραιότητα», συμπεριλαμβανομένης της βίας, καταδικάζει το Αζερμπαϊτζάν για την υπεράσπιση της εδαφικής του ακεραιότητας και την αποκατάσταση της κυριαρχίας του. Το ψήφισμα προχωρά παραπέρα και ζητά την απελευθέρωση των πρώην αλυτρωτιστών ηγετών της Αρμενίας που οδήγησαν την κατοχή του εδάφους του Αζερμπαϊτζάν και την εθνοκάθαρση του πληθυσμού του Αζερμπαϊτζάν και διέταξαν πυραυλικές επιδρομές σε αστική υποδομή στη Γκάντζα και σε άλλες πόλεις του Αζερμπαϊτζάν το 2020, στις οποίες δεκάδες σκοτώθηκαν άμαχοι.
Το τελευταίο ψήφισμα της Γερουσίας της Γαλλίας είναι μέρος των συνεχιζόμενων προσπαθειών του Προέδρου Μακρόν να εισαχθεί ως ένας «υπέροχος» πολιτικός στην παγκόσμια σκηνή. Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες συνεχίζουν να αποτυγχάνουν και η Γαλλία έχει γίνει ένας ασήμαντος εξωτερικός παράγοντας στον Νότιο Καύκασο.
Ως πρώην συμπρόεδρος της Ομάδας του Μινσκ, η Γαλλία απολάμβανε τα γεωπολιτικά προνόμια επιρροής στην περιοχή του Νοτίου Καυκάσου χάρη στην μακροχρόνια αρμενική κατοχή των εδαφών του Αζερμπαϊτζάν. Ο μοναδικός σκοπός της Γαλλίας ήταν να εξασφαλίσει την ατελείωτη βιωσιμότητα του status quo, διευκολύνοντας μακροπρόθεσμα την προσάρτηση των εδαφών του Αζερμπαϊτζάν από την Αρμενία. Έχοντας μια σημαντική αρμενική διασπορά και ιστορία υποστήριξης στον αρμενικό αλυτρωτισμό και τις ένοπλες εξεγέρσεις από τον 19ο αιώνα, η Γαλλία θεωρεί την Αρμενία ως πιθανό δορυφόρο που θα χρησιμοποιηθεί σε μια προσπάθεια να προβάλει το Παρίσι ως παγκόσμιο παίκτη εν μέσω των κολοσσιαίων ήττων του στην περιοχή Σαχέλ της Αφρικής. Οι μεροληπτικές και αρμενιοκεντρικές γαλλικές πολιτικές έναντι του Αζερμπαϊτζάν φαίνονται στις ενέργειες του πρώην Γάλλου πρεσβευτή στα Ηνωμένα Έθνη, Jean-Bernard Mérimée, ο οποίος κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ μετά την κατάληψη από την Αρμενία της περιοχής Kelbajar του Αζερμπαϊτζάν τον Απρίλιο του 1993 πρότεινε να αποκλειστεί η Αρμενία. όνομα από το σχέδιο ψηφίσματος και προσθέτοντας αντ’ αυτού τον διφορούμενο όρο «τοπικές αρμενικές δυνάμεις» προκειμένου να απαλλαγεί από την ευθύνη της Αρμενίας για τις ενέργειές της.
Όταν η Αρμενία άρχισε να φέρνει παράνομους Αρμένιους εποίκους από τον Λίβανο, τη Συρία και την Αρμενία στα τότε κατεχόμενα εδάφη, αυτό αντιμετωπίστηκε με αδράνεια που ισοδυναμούσε με σιωπηρή έγκριση αυτής της δημογραφικής πολιτικής μηχανικής από τις συμπροεδρεύουσες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας. Το Αζερμπαϊτζάν ήθελε να θέσει το ζήτημα των παράνομων εποικισμών στην επικράτειά του και να στείλει μια διερευνητική αποστολή στα κατεχόμενα το 2010, αλλά οι συμπροεδρεύοντες της Ομάδας Μινσκ άσκησαν τεράστια πίεση στο Αζερμπαϊτζάν, το οποίο αναγκάστηκε να αποσύρει το σχέδιο ψηφίσματός του. Στην πραγματικότητα, οι συμπρόεδροι μονοπώλησαν τη διαχείριση της σύγκρουσης προκειμένου να επηρεάσουν και να κυβερνήσουν την περιοχή του Νοτίου Καυκάσου ως αποικιακές δυνάμεις.
Το Αζερμπαϊτζάν εκθέτει την αδυναμία της Γαλλίας, εξουδετερώνοντας τις προσπάθειές της να αποκτήσει μόχλευση στην περιοχή
Με την έναρξη της αντεπίθεσης του Αζερμπαϊτζάν για τον τερματισμό της κατοχής του Καραμπάχ το 2020, η Γαλλία ενοχλήθηκε τόσο πολύ που ο πρόεδρος Μακρόν διέδωσε ψευδείς ειδήσεις. Οι αβάσιμοι και αβάσιμοι ισχυρισμοί του ότι «Σύροι μισθοφόροι πολεμούν στο πλευρό του Αζερμπαϊτζάν» ήταν φτηνή προπαγάνδα που επινοήθηκε από τη Ρωσία και την Αρμενία. Έχοντας ηττηθεί σε έναν γεωπολιτικό αγώνα για τη Λιβύη από την Τουρκία την ίδια χρονιά, η αντιτουρκική υστερία του Μακρόν κορυφώθηκε με κατηγορίες κατά της Τουρκίας ότι δημιούργησε προβλήματα στον Νότιο Καύκασο, ξεχνώντας ότι η Τουρκία είναι μια περιφερειακή χώρα που συνορεύει με τα τρία έθνη του Νοτίου Καυκάσου και επίσης μια στενή φυσικός σύμμαχος του Αζερμπαϊτζάν. Έχοντας απολαύσει δεκαετίες διαχείρισης συγκρούσεων μέσω του αποικιακού μηχανισμού της Ομάδας Μινσκ, ο ηγέτης της Γαλλίας δεν κατάλαβε ότι η ισορροπία δυνάμεων είχε ήδη αλλάξει προς όφελος του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας, η οποία έχει στρατηγική αυτονομία σε αντίθεση με τη δεκαετία του 1990. Τον Οκτώβριο του 2020, εν μέσω του πολέμου, όταν κάθε μέρα ο στρατός του Αζερμπαϊτζάν απελευθέρωνε χωριό μετά από χωριό, πόλη μετά από πόλη, η Γαλλία μαζί με τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να περάσουν ένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για να ακυρώσουν τα τέσσερα ψηφίσματα του ΣτΕ. που εγκρίθηκε τη δεκαετία του 1990 ζητώντας την απόσυρση των αρμενικών δυνάμεων από το Καραμπάχ.
Οι παράλογες παρατηρήσεις του Προέδρου Μακρόν ότι «δεν θα δεχθούμε τον έλεγχο του Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ» έρχονται σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο και την έννοια της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας κυρίαρχων κρατών και μπορούν να θεωρηθούν ως η κορύφωση της κοντόφθαλμης άποψής του για την εξωτερική πολιτική. Εν τω μεταξύ, οι Γάλλοι υπήκοοι που συμμετείχαν στον πόλεμο κατά του Αζερμπαϊτζάν ως ξένοι μισθοφόροι ήταν κάτι που το Μέγαρο των Ηλυσίων δεν αντιμετώπισε, σε αντίθεση με τα σκληρά εγκληματικά μέτρα κατά των Γάλλων υπηκόων που συμμετείχαν στις συγκρούσεις στη Συρία και το Ιράκ. Όταν ο Δεύτερος Πόλεμος του Καραμπάχ τελείωσε με μια τριμερή δήλωση τον Νοέμβριο του 2020, η Γαλλία και η Ομάδα Μινσκ έχασαν τον ρόλο τους στην ειρηνευτική διαδικασία. Είχαν αποκλειστεί από τις συνομιλίες για την τριμερή δήλωση, η οποία αύξησε τη γαλλική υστερία για τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν. Στις νέες γεωπολιτικές πραγματικότητες ο ρόλος της Τουρκίας είχε αυξηθεί. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διατηρήσουν την επιρροή τους, το γραφείο του Προέδρου Μακρόν ζήτησε να ανατεθεί στην ήδη ξεπερασμένη Ομάδα Μινσκ αρμόδια για τη διεθνή εποπτεία της τριμερούς δήλωσης στο Καραμπάχ. Τον Δεκέμβριο του 2020 ο Μακρόν και η γαλλική Γερουσία προσπάθησαν να εκβιάσουν το Αζερμπαϊτζάν εγκρίνοντας ένα μη δεσμευτικό ψήφισμα που καλούσε τη γαλλική κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα την πλέον ανενεργή αρμενική αλυτρωτική οντότητα στο Καραμπάχ.
Καθώς η Γαλλία βρέθηκε να αγωνίζεται να διατηρήσει οποιαδήποτε επιρροή στην περιοχή του Νοτίου Καυκάσου, ενήργησε πεισματικά σαν να υπήρχε ακόμα η νεκρή Ομάδα Μινσκ, διορίζοντας έναν νέο «συμπρόεδρο», τον Μπρις Ροκφέιγ, το 2021. Ο διορισμός απορρίφθηκε από το Αζερμπαϊτζάν και τον Ροκφέιγ έκτοτε δεν είναι ευπρόσδεκτη στο Αζερμπαϊτζάν. Αυτή ήταν μια ακόμη διπλωματική αδυναμία της κυβέρνησης Μακρόν.
Πώς η Γαλλία κατέστρεψε την πρωτοβουλία της ΕΕ
Με την έναρξη της διαμεσολάβησης της ΕΕ ως αποτέλεσμα της προσωπικής πρωτοβουλίας του Σαρλ Μισέλ έως τα τέλη του 2021, ο Γάλλος πρόεδρος προσπάθησε απεγνωσμένα να χρησιμοποιήσει την πλατφόρμα της ΕΕ για να ενταχθεί στην ειρηνευτική διαδικασία. Μετά τη Σύνοδο Κορυφής της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης στις Βρυξέλλες τον Δεκέμβριο του 2021, ο Εμμανουέλ Μακρόν εμφανίστηκε σε ξενοδοχείο όπου συνάντησε τους ηγέτες της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν για μια ευκαιρία φωτογραφίας. Ο Μακρόν προσπάθησε να παίξει ρόλο «διαμεσολαβητή» και δημοσίευσε τις φωτογραφίες του στο X (Twitter). Με αυτόν τον τρόπο ο Γάλλος πρόεδρος προσπαθούσε να παρουσιαστεί ως ο «προστάτης» των Αρμενίων για την εγχώρια βάση του καθώς και να προσποιηθεί ότι η Γαλλία είναι μια «παγκόσμια» δύναμη.
Η Αρμενία αρνήθηκε να αναγνωρίσει την κυριαρχία του Αζερμπαϊτζάν στο Καραμπάχ και συνέχισε τη στρατιωτική της πρόκληση, μη λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη το σχήμα των Βρυξελλών για συνομιλίες. Ξεκίνησε στρατιωτική επίθεση σε θέσεις του Αζερμπαϊτζάν στα σύνορα υπό όρους στις 12 Σεπτεμβρίου 2022, η οποία ξεκίνησε μάχες μεγάλης κλίμακας. Τα αντίμετρα του Αζερμπαϊτζάν και τα σημαντικά αντίποινα κατά των αρμενικών στρατιωτικών στόχων ανάγκασαν την Αρμενία και τους εξωτερικούς υποστηρικτές της να αναγνωρίσουν την κυριαρχία του Αζερμπαϊτζάν στο Καραμπάχ στην Πρώτη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στην Πράγα στις 6 Οκτωβρίου 2022 με τη συμμετοχή των Μακρόν και Μισέλ. Και πάλι ο Εμανουέλ Μακρόν βρήκε την ευκαιρία να φωτογραφηθεί.
Ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών του Αζερμπαϊτζάν πραγματοποίησαν διαμαρτυρίες στο δρόμο Λατσίν κατά της μεταφοράς ναρκών και όπλων από την Αρμενία, ενάντια στις παράνομες οικονομικές δραστηριότητες του Ρώσου δισεκατομμυριούχου Ρούμπεν Βαρντανιάν στην πρώην ελεγχόμενη από τη Ρωσία ζώνη του Καραμπάχ, προκειμένου να δημιουργήσουν οικονομικά έσοδα για τον αρμενικό αλυτρωτισμό κατά του Αζερμπαϊτζάν και κατά των περιβαλλοντικών ζημιών στα δάση του Καραμπάχ. Η Αρμενία άρχισε να διαδίδει μια ψεύτικη αφήγηση σχετικά με ένα λεγόμενο «μπλόκο» και η Γαλλία μαζί με την Αρμενία προσπάθησαν να περάσουν ένα σχέδιο ψηφίσματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τον Δεκέμβριο του 2022. Ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Γαλλία ετοίμασε ένα σχέδιο ψηφίσματος υπέρ της Αρμενίας στην οποία δραματοποίησε και παρουσίαζε ψευδώς την κατάσταση στον δρόμο Khankendi-Lachin ως «ανθρωπιστική καταστροφή». Αυτή η προσπάθεια ηγήθηκε απευθείας από το γραφείο του Μακρόν και τους συμβούλους του για την εξωτερική πολιτική. Ως αποτέλεσμα μιας δεκαήμερης διπλωματικής μάχης, η Γαλλία παραδέχτηκε άλλη μια διπλωματική ήττα εγκαταλείποντας το προσχέδιο, το οποίο χρειάστηκε να περάσει από πολλές εκδόσεις στη συζήτηση, χάνοντας τελικά τους κύριους στόχους του και έγινε άσχετο.
Η ιδιαίτερη εμμονή του Μακρόν με την Αρμενία συνεχίστηκε. Αν και ο Μακρόν είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει στη διαμεσολάβηση του Μισέλ, ο Μακρόν και ο Μισέλ φαινόταν να θέλουν να αλλάξουν τη μορφή των Βρυξελλών για να συμπεριλάβουν τον Γάλλο πρόεδρο. Ωστόσο, το Αζερμπαϊτζάν απέρριψε γρήγορα την αλλαγή και επέμεινε στην τριμερή μορφή που ήταν η βάση της αρχικής δέσμευσης της ΕΕ. Μετά τα απαράδεκτα σχόλια του Μακρόν στη γαλλική τηλεόραση, οι Βρυξέλλες θέλησαν να προσθέσουν τον Γάλλο πρόεδρο στη μορφή της συνάντησης της 7ης Δεκεμβρίου 2022. Ωστόσο, ο πρόεδρος Ιλχάμ Αλίεφ απέρριψε τη συμμετοχή του Μακρόν και αρνήθηκε να ταξιδέψει στις Βρυξέλλες εάν ο Μακρόν ήταν παρών. Στη συνέχεια, οι Βρυξέλλες προσπάθησαν να διευκολύνουν την εμπλοκή του Μακρόν προσθέτοντας τον γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, καθώς το Αζερμπαϊτζάν πίστευε ότι η Γερμανία θα μπορούσε να συγκρατήσει και να εξισορροπήσει τη μη διπλωματική θέση της Γαλλίας με επίκεντρο την Αρμενία. Ο Olaf Scholz συμμετείχε επίσης στη δεύτερη Συνάντηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας τον Ιούνιο του 2023.
Στη συνάντησή του με τους ηγέτες του αρμενικού ριζοσπαστικού κόμματος Ντασνάκ και της αρμενικής κοινότητας της Μασσαλίας τον Ιούνιο του 2023, ο Πρόεδρος Μακρόν είπε ότι θα συνεχίσει να αναλαμβάνει «δράση» σχετικά με το Καραμπάχ και η δέσμευσή του δεν πρέπει να αμφισβητηθεί. Ο Μακρόν δήλωσε περαιτέρω ότι η Γαλλία έστειλε έναν στρατιωτικό ακόλουθο στην πρεσβεία της στο Ερεβάν που «κάτι σημαίνει». Με υπερβολική αυτοπεποίθηση, ο Γάλλος πρόεδρος συνέχισε λέγοντας: «Έχω και θα συνεχίσω να ασκώ περισσότερη πίεση στον Αλίεφ από τον ίδιο τον Πασινιάν. Είμαι ο μόνος που έχω ξεκάθαρη θέση και μήνυμα για το ζήτημα του Καραμπάχ».
Καθώς η Αρμενία συνέχιζε να διακινεί λαθραία όπλα και παράνομα αγαθά, συμπεριλαμβανομένων ναρκών ξηράς που παράγονται στην Αρμενία το 2021, στο Καραμπάχ μέσω του δρόμου Λατσίν, το Αζερμπαϊτζάν έπρεπε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να δημιουργήσει ένα συνοριακό σημείο διέλευσης, όπως είναι το αναφαίρετο δικαίωμα ενός κυρίαρχου έθνους . Βλέποντας την αδυναμία της να υποστηρίξει τις αρμενικές αλυτρωτικές αξιώσεις και να προβάλει την επιρροή της στην περιοχή Καραμπάχ του Αζερμπαϊτζάν, η Γαλλία καταδίκασε ειρωνικά τις νομικές ενέργειες ενός κυρίαρχου έθνους να ελέγξει τα σύνορά του στη δική του κυρίαρχη γη.
Ο Πρόεδρος Μακρόν υποσχέθηκε να ασκήσει διεθνή διπλωματική πίεση για να επιτραπεί η ροή παράνομων εμπορευμάτων και ανεξέλεγκτων ταξιδιών μέσω του δρόμου Λατσίν τον Απρίλιο του 2023. Παρά τις επιθέσεις γαλλικής προπαγάνδας κατά του Αζερμπαϊτζάν, το Παρίσι απέτυχε και πάλι. Το σόου των φορτηγών που παρατάχθηκαν για να περάσουν τα σύνορα, που ήταν μια ιδέα της γαλλικής προεδρίας για παραβίαση της κυριαρχίας του Αζερμπαϊτζάν με το πρόσχημα της «ανθρωπιστικής βοήθειας», απομυθοποιήθηκε πλήρως και ακυρώθηκε από το Αζερμπαϊτζάν.
Με τα τοπικά αντιτρομοκρατικά μέτρα που δρομολόγησε το Αζερμπαϊτζάν στις 19 Σεπτεμβρίου 2023, η εποχή της γκρίζας ζώνης και του αρμενικού παράνομου αλυτρωτικού καθεστώτος έληξε μέσα σε λιγότερο από 23 ώρες. Για άλλη μια φορά, η Γαλλία προσπάθησε να περάσει ένα ψήφισμα στο ΣτΕ του ΟΗΕ και απέτυχε παταγωδώς. Συναντώντας στο περιθώριο μιας συνόδου κορυφής της ΕΕ στη Γρανάδα τον Οκτώβριο του 2023, οι Μισέλ, Μακρόν και Σολτς της ΕΕ με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού της Αρμενίας Nikol Pashinyan ενέκριναν ένα περίεργο έγγραφο χωρίς τη συμμετοχή του Αζερμπαϊτζάν. Το Αζερμπαϊτζάν είχε αρνηθεί να παραστεί στη συνάντηση μετά την άρνηση των Μακρόν και Σολτς να επιτρέψουν τη συμμετοχή του Τούρκου προέδρου Ερντογάν. Δεδομένου ότι ο Τούρκος πρόεδρος κατέστρεψε τις γαλλικές ενέργειες στη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο, ο Μακρόν σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να πετύχει κάτι εναντίον της Τουρκίας. Ωστόσο, το Αζερμπαϊτζάν έπληξε για άλλη μια φορά τις ελπίδες του Γάλλου προέδρου, καθιστώντας τον άσχετο με τη διαδικασία. Ο Μακρόν έβλαψε επίσης την πρωτοβουλία της ΕΕ, καθώς με την υπογραφή του στο έγγραφο της Γρανάδας, ο Σαρλ Μισέλ ουσιαστικά παραγκωνίστηκε τον εαυτό του και την ΕΕ ως «διαμεσολαβητή». Έκτοτε, η μεσολάβηση του Μισέλ και η διαδικασία των Βρυξελλών ήταν νεκρά.
Αφού αντιμετώπισε συντριπτικές γεωπολιτικές ήττες στην περιοχή του Σαχέλ, η Γαλλία υπέστη καταστροφικές διπλωματικές ήττες στον Νότιο Καύκασο από το Αζερμπαϊτζάν. Η αποκάλυψη και η απέλαση των γαλλικών πρακτόρων πληροφοριών στη γαλλική πρεσβεία στο Μπακού προκάλεσε ένα ακόμη πλήγμα στη Γαλλία του Μακρόν. Η Γαλλία είναι μια φθίνουσα δύναμη και η νεοαποικιακή αλαζονεία της ότι μπορεί να εκφοβίσει μικρότερα κράτη μέσω διεθνών θεσμών έχει καταρρεύσει στην περίπτωση του Αζερμπαϊτζάν. Αυτό αποδεικνύει ότι τα κράτη που υπερασπίζονται την κυριαρχία τους και επιδιώκουν μια ρεαλιστική εξωτερική πολιτική με μια ισχυρή συμμαχία περιφερειακών κρατών όπως η Τουρκία και το Ισραήλ μπορούν να αναστρέψουν τον γεωπολιτικό μηχανισμό διαχείρισης συγκρούσεων και τις αποικιοκρατικές πολιτικές των μεγάλων δυνάμεων. Η περίπτωση του Αζερμπαϊτζάν αποτελεί πρότυπο για αυτό. Ο Rufat Ahmadzada είναι απόφοιτος του City, University of London. Η ερευνητική του περιοχή καλύπτει τον Νότιο Καύκασο και το Ιράν.